Mandala

Nadat onze boot zijn anker ophaalde, verlieten we de haven. De oceaan opende haar schoot en wiegde ons in de stilte van haar pracht. De eindeloze blauwte van haar kleed verborg een diep mysterie en haar geheime schatkamer openbaarde zich in het oog van een dolfijn. Zijn Licht ontvlamde mijn hart, en de harde schil van oude angsten werd gebroken. Ik voelde geen scheiding en werd gedragen door onzichtbare vleugels. De onuitputtelijke schoonheid van zijn wezen doorbrak de grenzen van mijn denken. De liefde raakte me aan, de essentie van mijn wezen werd weerspiegeld in hem en ik ervaarde de werkelijkheid van mijn bestaan "LICHT en LIEFDE". Deze innerlijke herkenning ontwaakte me en omhulde me in de fijnste trilling van zijn tederheid en drong tot in de verste uithoeken van mijn bewustzijn. Later bevond ik me in het water tussen een school vissen. De dolfijnen kwamen en onopgemerkt namen ze me mee in hun magische cirkel verder de oceaan in. In dit "dolfijnenmoment" voelde ik me één van hen. Ik was getuige van hun helende kracht en de levende herinnering van hun Liefde werd voor mij een leidraad in mijn leven. Ze leerden me te luisteren naar de stem der stilte in mijn hart, en in die stilte heb ik hen ontmoet.

Ocean